Inmiddels aangeland in week 22 van de zwangerschap. Over de helft, nog maar 18 weken te gaan om de kleine mop in mij tot een volwaardig wezentje op deze wereld te zetten. De 20 weken echo vond ik rete spannend. Gelukkig kregen we de bevestiging dat alles erop en eraan zit. Wat een geschenk! Er miste één iets, dat wel…juist, IT’S A GIRL!!!

De drang om mijn lichaam van goede brandstoffen te voorzien (net als in trainings- en wedstrijdperiodes) probeer ik stug vol te houden. Stonden de eerste weken vooral in het teken van het vormen van alle organen, het bottenstelsel…..de tweede helft is vooral gericht op de groei. En dat is te merken. Mijn buik begint een aardige bolling te vertonen en mijn voorgevel is mijns inziens volkomen buitenproportioneel. Ik eet nog steeds gelijkwaardige porties als in mijn trainingsperiodes en heb mijn Natusport suppletie vervangen door de Natusor Multi Stong Gold Mama 🙂 . Ging dat in het verleden in mijn trainingsarbeid zitten, nu in de groei van de kleine. Met deze suppletie weet ik ook zeker dat ik aan alle behoeften in mijn lijf in dit bijzondere proces kan voldoen.
De geringe klachten van misselijkheid uit het eerste trimester zijn verleden tijd. De bekkenbodem houdt het ook aardig. Dat geeft ruimte om op werkdagen nog geregeld te sporten en op vrije dagen veel te ondernemen. Iets te veel soms waardoor ik weer terug gefloten wordt met klachten in de buik. Het is nog een hele kunst om je gemak te houden. Ook al piept en kraakt het, voel ik me soms ontzettend moe en lamlendig, een sportmomentje geeft nog altijd energie. Zo lang het kan ren ik door. Niks lekkerder deze dagen dan een rondje dwalen over de heide in het zonnetje.

Overstappen op de crosstrainer, of uiteindelijk het zwembad wil ik zo lang mogelijk uitstellen. Al zal die stap niet lang op zich laten wachten. Vanaf 24 weken gaat de kleine toch echt over de bekkenrand hangen en wordt de druk op de banden groter. Om toekomstige problemen te voorkomen, wil ik op advies van Ruyssenaers Van den Broek Fysiotherapie, voorzichtig zijn en de kilometers terug draaien. Stoppen met sporten is geen optie, tenminste als dat geen problemen oplevert. Niks fijners als na een lange dag werken, het hart-longsysteem nog even prikkelen. Alles met lichte intensiteit, dat wel. Fit blijven, kracht houden en fris in het koppie . Dat helpt straks ook in het herstel en de wederopbouw naar de marathon. Tokio 2020, mijn buik groeit met de dag en mijn amibities groeien mee. Onzettend veel zin in.
We gaan zien wat komen gaat de komende maanden.